მჯერა, მწამს !!!

ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ ასეთ თემას მსგავს სოციალურ ქსელზე დავწერდი და გამოვაქვეყნებდი საჯაროდ, მაგრამ რადგან ვწერ ესე იგი მინდა გადმოვიტანო რასაც ვგრძნობ.. მინდა ჩემი რწმენის შესახებ დავწერო, რისი მწამს, რისი მჯერა და რისი არა. რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს მე არ მჯერა “იესო ქრისტეს” არსებობის, ოღონდ ნუ მიიღებთ ამას ცუდად, მეც ქართველი მართლმადიდებელი ვარ, რომელიც არაფრით გამოირჩევა სხვებისგან, მაგრამ “იესო ქრისტეს” არ არსებობის შესახებ უფრო დაწვრილებით დავწერდი, რადგან ჩემი ფიქრების მიხედვით შეცდომაში არ შეხვიდეთ. ჩემი აზრით, როგორც ასე კონკრეტულად მხოლოდ მართლმადიდებლების ღმერთი “იესო ქრისტე” არ არსებობს, რომელიც რაღაცას ქადაგებს ბილბიას, ეკლესიაში სიარულს, მსხვერპლშეწირვას და ა.შ ალბათ დაგებადებათ კითხვა მსგავს სისულელეებს, რომ ვწერ წამიკითავს, თუ არა ბიბლია, ვყოფილვარ, თუ არა ჯერ ეკლესიაში და მისაუბრია, თუ არა მოძღვართან (მყაავს კი საერთოდ?) პირველ რიგში ავღნიშნავ ის, რასაც მე ვწერ არ მიმაჩნია სისულელედ, ჩემი აზრით არსებობს ღმერთი, ჩვენი “უფროსი” რომელსაც უნდა დავუჯეროთ, მაგრამ კანონები არ გვაქვს, ამიტომაც ვუშვებ შეცდომებს, ცხოვრება ხომ ინსტრუქციით არ მოსულა მჯერა სადღაც არის ცაშია, თუ დედამიწის ბირთვში ეგ არავინ იცის, მაგრამ სადღაც ხომ არის, მას ყველა ვუყვარვართ, არ გამოარჩევს მართლმადიდებელს, კათოლიკეს, თუ სხვ… ეს სარწმუნოებები უბრალოდ ადამიანის მოგონილია “ჩემი აზრით გახსოვდეთ ეს ყველაფერი ჩემი აზრით” იმ ადამიანების მოგონილი, რომლებსაც თავისი რწმენის რეალიზაცია სურდა.. როგორც ახლა მე მინდა რაღაც ახალი და რაღაც უფრო სხვა, ცა მინდა უფრო მაღალი და უფრო ვრცელი ზღვა, ნურც ცა იქნება მაღალი და ნურც უფრო ვრცელი ზღვა, ოღონდ რაიმე ახალი, ოღონდ რაიმე სხვა, მინდა არ იყონ ათეისტები, მინდა ყველას სჯეროდეს, რომ ადამიანებს, ისევე როგორც ცხოველებს ” არ შემეწინააღმდეგოთ ცხოველებს ნუ გვადარებ ადამიანებსო, ისინი უკეთესები არიან” ყავთ თავიანთი ზედამხედველი, შვილს მშობლები, ცხოველთა ფარას, ჯოგს და ა. შ მეთაური, ასევე გვყავს ადამიანებსაც ერთი ვიღაც, ვინც გვამრთავს.. არა, კი არ გვამრთავს უბრალოდ ჩვენი “ხელმძღვანელია” არ არის სავალდებულო მოგვევლინოს და მაგიური ძალებით თავისი კანონები დაგვიწეროს, ჩვენ ყველამ საკუთარ თავში უნდა ვიპოვოთ ცხოვრების ინსტრუქციაც და წესიც, ჭეშმარიტება, როგორ უნდა ვიცხოვროთ … მე არ მჯერა, რომ წამალი მომარჩენს ყველაფერი წარმავალია და დროებითი ის წამალი, თუ ახლა მე 1 საათით კარგად მხდის, სიცოცხლის 1 საათს მაკლებს, ადამიანმა ყველა დაბრკოლება თავისი ბუნებით უნდა გადალახოს ვაი და არ გამოეგონებინათ წამლები, რას ვიზამდით? კიდევ არ მჯერა იმის, რომ ფიზიკურობას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ეს ყველაფერი ჩვენი “ხალხის” შექმნილია ერთი წესი მეორეზე, მეორე მესამეზე და ასეა აკინძული ერთმანეთზე, რაც არასოდეს ჩამოიშლება, ფულსაც და ვიზუალურ შეხედულებასაც უდიდესი მნიშვნელობა აქვს, ასევე ჩაცმულობასაც სანამ ადამიანს სულიერად გავიცნობდე, მანამდე მის ფიზიკურ მხარეს ვაკვირდები… სამსახური იქნება ეს, თუ სამეგობრო წრე არ აქვს მნიშვნელობა არავინ შემეწინააღმდეგოს, თუ შენ გაქვს რაიმე ფასეული ნივთი, რომელიც სხვას არ აქვს, საკმარისია სადმე გამოაჩინო მეორე დღეს ყველა გწერს, გირეკავს როგორ ხარ რადგან შენ “მაგარი როჟა” ხარ და ყველას უნდა შენთან დაახლოება …. ალბათ გაგიჩნდებათ კითვა რა შუაშია ერთმანეთთან საერთოდ რასაც ვწერ, თავიდან ღმერთზე და რწმენაზე, ახლა ფიზიკურობაზე … არ ვიცი ვინც გამიგებს, გამიგებს … კიდევ არ მიყვარს, როცა ადამიანი საკუთარ ცხოვრებას ვერ აფასებს, მეც იმათ სიას მივეკუთვნები და სულ მაწუხებს ეს, ადამიანმა, რომ შემხედოს ყველაფერი მაქ ბედნიერებისთვის, ის ფიიზკური მხარე, ის მატერიაული, მაგრამ მაინც ვწუწუნებ, რადგან ეს არის ც ხ ო ვ რ ე ბ ა !
ყოველთვის, ყველა შემთვევაში, რაც არ უნდა გაგიჭირდეს გაიხსენე ან გაიფიქრე ვინმე, ვინც შენზე უარეს დღეშია ეს ცოტა მაინც შეგიმსუბუქებს ტკივილს, და თუ შენ თვლი, რომ იმაზე ნაკლები გაქვს, ვიდრე გინდა იცოდე, რომ იმაზე მეტი გაქვს, ვიდრე გეკუთვის ან იმსახურებ… ყველაფერში, ყოველთვის ეძებე დადებითი მხარე და ნუ დაივიწყებ მედალს ორი მხარე აქვს !